Affetmek bir çeşit bütünleşmek ve özgürleşmek. 


Affettiğinde kırıldığın anları görmezden gelmiş veya unutmuş olmazsın, sadece zihninin ürettiği düşünce savaşından çıkmaya başlar ve en nihayetinde kendini özgürleşmiş bulursun.


Nefes alır, artık o nefesteki derinliği hissetmeye başlarsın.


Affetmek seni geri götürmez, kendine bir adım yaklaştırır, kendi zihninle savaşını sonlandırır. 


Dünü affet, hatalarına teşekkür et ve bugün kendine bir adım daha yaklaş.


Gün içerisinde utandığın zamanları, gece aklına gelen anları, zayıflıklarını, başkalarından onay almak için kendinden ödün vermelerini, kendini küçük gördüğün anları, kötü hissetmeyi kendine yakıştıramamayı ve mutsuzken iyiyim dediğin anları, söyleyemediklerini affet. 


Zayıflıklıklarını kendine yakıştır, onları affet, özgürleş ve kendin ol!