Biricik acılarım


Acı kaçınılmaz bir gerçek.


Hepimizin bir tuvali ve temel renklerden bir boya seti var.


Her birimiz kendimize ait karışımlarımızla çizerken, biricik acılarla karşılaşıyor ve benzersiz resimler çiziyoruz.


Biricik acıların hep o tuvalde, acı hayatın kaçınılmaz gerçeği ama bu acıyı şekillendirmek, hangi renklerle devam edeceğini seçmek senin elinde.


Acılar ne kadar dikkatli seçim yapsan da kaçınılmaz, acıdan kaçmayı değil onu yönetmeyi öğrenmek gerek.  Seçimlerinle “acıların” daha az “acı çektirmeye” başlayabilir. Her ne kadar “acı” kaçınılmaz olsa da “acı çekmek“ şekil değiştirebilir. 


Bunu nasıl yapacağım?


Farkındalığını geliştirmeli acıya yer açmalı, onun sürüklediği yerlere gitmek yerine seçim yapmak için zihinsel mola vermelisin. Bunu geliştirmek için mindfulness çalışmaları yapmaya başlayabilirsin.  


Bugün küçük bir egzersiz olarak gün içerisinde acı çektiğin bir an’da derin birkaç nefes al ve hazır hissettiğinde farkındalığını ellerine getir. 


Parmakların, parmaklarının arasındaki boşlukları fark et, ellerindeki hisleri tanımla, sıcaklık, kaşıntı, titreme… Bunu iki elin için de ayrı ayrı yap, sonrasında iki elin arasındaki farkları tanımlamaya çalış.


Bu egzersiz zihninde kısa bir ara yaratacak ve düşünce döngünü dağıtacak.


Aynı renklerle devam ettiğin resimde farklı bir renk karışımı yapmana, yeni şekiller ortaya çıkarmana yardım edecek.